Post Description

Toen Steady On in 1989 uitkwam werd het onmiddellijk opgemerkt. Wel typisch 80-er jaren maar vernieuwende Americana. Een Grammy was het gevolg. 

Niet iedereen was het daarmee eens, ik ook toen niet. Een misvatting want wat bleek? Het originele album werd een classic en de nieuwe uitvoering heeft dat extra blootgelegd. We zitten met de eerste CD in het toenmalige Rickie Lee Jones en Joni Mitchell gebied, gewoon voor het tijdbeeld. Maar in de moderne arrangementen groeien ze tot grote hoogte. En waarom kan een artiest oude songs geen nieuw leven inblazen? Dat doen vrij veel jazz en folk artiesten ook.

Zelf zegt ze over dit nieuwe album: “All in all, this is the incarnation that feels most genuine. This represents who I am as an artist and all I ever wanted to be”. 

Ze verstaat haar vak en dat is soms genoeg. Ik heb iets geleerd.

In de map zitten zowel het origineel als de nieuwe versie. Gaaf om naast elkaar te horen. Ik zet de originele nummers en de nieuwe uitvoering stuk voor stuk achter elkaar in een playlist. Leuk om te vergelijken.

Tracklist:

1. Steady On (4:59) 
2. Diamond in the Rough (5:03) 
3. Shotgun Down the Avalanche (5:02) 
4. Stranded (4:03) 
5. Another Long One (3:46) 
6. Cry Like an Angel (4:52) 
7. Something to Believe In (4:12) 
8. The Story (3:59) 
9. Ricochet in Time (3:11) 
10. The Dead of the Night (5:03)

Staat er compleet op, 20% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”

https://www.youtube.com/watch?v=SLIdH9uPtSw&feature=emb_logo